مملیکا از یکی از عجیب‌ترین دروازه‌های کنیا می‌گه و نقلی از یک لیدر محلی درباره وجه تسمیه اون داره: “به اینجا می‌گن دروازه جهنم. در واقع شبیه بهشت می‌مونه، ولی اسمش جهنمه. سالیان سال پیش در اینجا آتشفشان اتفاق میوفته و مردم اینجا که از قوم ماسایی‌ها بودند خیلی‌هاشون می‌میرند و پس از اون اسم اینجا رو میزارن دروازه جهنم. این توضیحاتی بود که لیدر این پارک ملی به من گفت و امیدوارم صحت داشته باشه. در این منطقه آتشفشانی، چشمه‌های آب‌گرم زیادی هم وجود داره و نیروگاه‌های زمین گرمایی زیادی نیز اینجا هست. این پارک ملی در مسیر دره بزرگ ریفت ولی یا همون The great rift valley قرار داره که ۶۵۰۰ کیلومتر طول داره. کنیا ظاهرا اولین کشور آفریقایی هست که از انرژی زمین گرمایی برای تولید برق استفاده می‌کنه.”
اون در ادامه نحوه کار و تولید انرژی این نیروگاه رو توضیح می‌ده که خیلی جالب توجهه: “نیروگاه برق توربین‌هایی داره که باید به چرخش در بیان تا برق تولید کنند. برای چرخش توربین‌ها، از بخار آب در خالت سوپرهیت استفاده میشه. اینکه چگونه آب رو داغ کنیم تا به اون حالت برسه، متفاوت هست. مثلا در ایران از گاز و یا سوخت مازوت استفاده میشه، و در نیروگاه های زمین گرمایی از گرمای زیر زمین استفاده میشه. در واقع یک انرژی بسیار پاک هست و برای کنیا بسیار ارزان قیمت تمام میشه.
ایران نیز اگر بخواهد میتونه مثلا در اطراف کوه سبلان این کار رو انجام بده. پیش بینی شده که تا سال ۲۰۳۰ بیش از ۵۰ درصد برق کنیا از این نیروگاه‌ها تامین بشه (بر اساس اطلاعات ویکی پدیا). این منطقه بسیار زیباست و تنها پارک ملی هست که امکان دوچرخه‌سواری در آن وجود داره. کشور کنیا در حدود ۴۵ پارک ملی و منطقه حفاطت شده داره که واقعا هر کدوم ویژگی‌های خاص خودشون رو دارن.”
ثبت دیدگاه